بچه عزیز است، تربیت او عزیزتر است.
«امثال و حكم دهخدا»
تمتّعى كه من از فضل در جهان بردم
همان جفاى پدر بود و سیلى استاد
«ظهیر»
چوب تر را چنان كه خواهى پیچ
نشود خشك جز به آتش راست
«سعدى»
با پسر، قول زشت و فحش مگوى
تا نگردد لئیم و فاحشه گوى
«اوحدى»
فرزند همان كند به هر حال
كز مادر خویش و از پدر دید
«امثال و حكم دهخدا»