الَّذِينَ يُبَلِّغُونَ رِسَالَاتِ اللَّهِ وَيَخْشَوْنَهُ وَلَا يَخْشَوْنَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَكَفَى بِاللَّهِ حَسِيبًا (احزاب-39)
(پیامبران پیشین) کسانى بودند که رسالتهاى الهى را تبلیغ مى کردند و از او بیم داشتند، واز هیچ کس جز خدا بیم نداشتند; و همین بس که خداوند حسابگر (و پاداش دهنده اعمال آنها) است.
خداوند را بىشمار، حمد و ستایش مىگوییم كه نعماتش را بر همگان ارزانى فرموده و پیامبرانِ رحمت و مهربانى را براىِ هدایت بشر مبعوث كرده است. انسانِ سرگردان در وادىِ ظلمانىِ هواهاى نفسانى و در مقابله همیشگى با شیطان وسوسهگر، آنچه او را به ساحلِ امنِ هدایت مىرساند، چیزى نیست جز عمل به دستورات این پیامآوران وحى كه اطاعت از اوامرِ آنان نیل به سرمنزل مقصودِ سعادت و كمال را در پِى خواهد داشت.
آیاتِ الهى كه هدفِ نهایىِ از نزولِ آن به بیان نورانىِ قرآن كریم، هدایت بشر است(1)، بهترین كلام است كه بیانِ آن نافذ بوده و به بیانِ نورانى امیرالمؤمنین(علیه السلام) زنگار را از دلهاىِ غبار گرفته مىزداید.
روایات نورانى ذوات مقدّس چهارده معصوم(علیهم السلام)، یحیىالقلوب بوده و دلهاىِ مرده از جهل را به نورِ ایمان و معرفت زنده مىگرداند و بیانِ مطالبِ عالمانه نهفته در آن دلنشین بوده و اثرى شگرف در جان و روح شنونده باقى خواهد گذاشت.
تاریخ و بیانِ داستان گونه كلمات حكیمانه و اتفاقاتى كه براىِ گذشتگان پیش آمده، معلّم انسانها بوده و فراگیرىِ آن، مانع از اعاده تجربیاتِ تلخِ پیشینیان و باعثِ بهرهمندى از رفتار، آداب و رسوم و منشهاىِ ارزشمندِ آنهاست.
از آنجا كه رمزِ ماندگارى یك فكر و فرهنگ، آمیختنِ آن با كیمیاى هنرِ یك ملّت است، گنجینه ارزشمند ادبیات و اشعارِ فارسى جزء افتخاراتِ ما ایرانیان است كه بیانِ آن در مباحث، بسیار شیرین بوده و گاهى رساندنِ مطلب به مخاطب را بسیار آسان مىنماید.
از همین منظَر، مجموعه سه جلدى گنجینه معارف توفیقى عظیم از سوى خداوند متعال به این بنده ناچیز بود كه با توان ناقصِ خویش موضوعاتى را انتخاب نموده و بحثِ پیرامون آن را با آیاتى از قرآن كریم و روایات نورانى پیامبر گرامى اسلام(صلى الله علیه و آله) و اهل بیت عصمت و طهارت(علیهم السلام) مزیّن نمود. پس ادّعاى اینكه درباره یك موضوع، كافى و وافى به مقصود، آیات و روایات آورده شده، از سوى حقیر وجود ندارد و آنچه این معنا را كامل مىكند، ذوق و سلیقه مخاطب است كه با پیوندِ مطالب، بتواند سیرِ منطقى، پیرامون موضوع طرح شده ایجاد نماید و سخنرانى و منبرى تنظیم نماید كه مملوّ از آیات و روایات و كلمات حكیمانه باشد. در این مجموعه نیز صد و ده مسئله شرعىِ مبتلىبه آورده شده و صد و ده نكته پیرامونِ امام زمان(علیه السلام) را همچون قبل اضافه نمودهایم به این امید كه تمامى سخنرانىها و منابر با نكتهاى پیرامونِ قطبِ دایره امكان و سببِ متّصل بین زمین و آسمان، حضرت حجّت بن الحسن المهدى عجل اللَّه تعالى فرجه الشّریف شروع شود. اثراتِ این سنّت حسنه بر كسى پوشیده نخواهد بود.
آنچه به ذهن رسید در این جلد آورده شود، صد و ده میلادیه و مطلب مناسب با ولادت چهارده معصوم(علیهم السلام) بود كه در مجالسِ شادىِ اهل بیت(علیهم السلام) موردِ استفاده قرار گیرد. بخشِ اعظمِ اشعارِ میلادیه از كتابِ ارزشمندِ شادنامه چهارده معصوم(علیهم السلام) آورده شده است.
در ترجمه آیاتِ قرآن كریم نیز از ترجمه شیوا، دقیق، علمى و ارزشمندِ حضرت آیت اللَّه العظمى مكارم شیرازى «حفظهاللَّه» بهره گرفتهایم. در قسمت نكات نیز از مجموعه تفاسیر گرانقدر شیعه از جمله، المیزان، نمونه، نور و... و همچنین دائرةالمعارف قرآن كریم استفاده نمودیم.
آنچه لازم به ذكر است اینكه، پس از انتشار جلد اوّل و دوم این مجموعه نظرات، انتقادات و پیشنهادات بسیارى واصل شد كه ضمن تقدیر و تشكّر فراوان از توجّه سرورانَم، تا آنجا كه امكانِ اِعمال بود، انجام شد و بدون شك در مجموعههایى مستقل از این مجلّدات، موردِ استفاده قرار خواهد گرفت.
بدیهى است آماده سازى چنین كارى با توجه به حجم گسترده آن خالى از اشكال نبوده و از سویى عزیزانى با عنایت و لطفِ خویش، راهنما و همكارم بودهاند. همینجا لازم است از تمامى عزیزانى كه به نحوى به این حقیر كمك كردهاند، كمال تشكّر و سپاسگزارى داشته باشم و به خصوص از همسرِ فاضله و مهربانَم كه در این كار نقشِ بسزایى داشته و اساتید بزرگوار جناب آقاى امین جرّاحى، جناب آقاى باقرى بیدهندى، دایى بزرگوارم، مدّاح اهل بیت، حاج آقاى علوى و دیگر بزرگواران، سپاسگزارى نموده و اجرِ همگان را از خداوندِ منّان خواهانم.
این مجموعه كه گلستانى از معارف در آن نهفته است را به پیشگاهِ ولى نعمتمان، حضرت صاحب العصر عجل اللَّه تعالى فرجه الشّریف تقدیم نموده و ثواب و اجرِ معنوىِ آن را به روحِ پرفتوحِ چهارده نورِ مقدّس، شهداء، علماء و ارواحِ طیّبیه تمامىِ مؤمنین و مؤمنات تقدیم نموده و از خداوندِ متعال عاجزانه طلب عفو و مرحمتِ خویش را در یوم لا ینفع مال و لا بنون خواستارم. خوانندگان عزیز، حقیر را نیز از دعاىِ پربركتِ خویش محروم نفرمایند.
قم المقدسه
اول ذی الحجه الحرام 1429 هجری قمری
روز ازدواج پربرکت حضرت علی علیه السلام و حضرت فاطمه زهرا علیهاالسلام
1389/9/10
بنده کمترین محمد رحمتی شهرضا