«عَنْ إِبْرَاهِیمَ الْكَرْخِیِّ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِیهِ عَنْ آبَائِهِ(علیهم السلام) قَالَ قَالَ الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ(علیه السلام) فِی الْمَائِدَةِ اثْنَتَا عَشْرَةَ خَصْلَةً یَجِبُ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ أَنْ یَعْرِفَهَا أَرْبَعٌ مِنْهَا فَرْضٌ وَ أَرْبَعٌ مِنْهَا سُنَّةٌ وَ أَرْبَعٌ مِنْهَا تَأْدِیبٌ فَأَمَّا الْفَرْضُ فَالْمَعْرِفَةُ وَ الرِّضَا وَ التَّسْمِیَةُ وَ الشُّكْرُ وَ أَمَّا السُّنَّةُ فَالْوُضُوءُ قَبْلَ الطَّعَامِ وَ الْجُلُوسُ عَلَى الْجَانِبِ الْأَیْسَرِ وَ الْأَكْلُ بِثَلَاثِ أَصَابِعَ وَ لَعْقُ الْأَصَابِعِ وَ أَمَّا التَّأْدِیبُ فَالْأَكْلُ مِمَّا یَلِیكَ وَ تَصْغِیرُ اللُّقْمَةِ وَ الْمَضْغُ الشَّدِیدُ وَ قِلَّةُ النَّظَرِ فِی وُجُوهِ النَّاس؛(1039) ابراهیم كرخى از امام صادق(علیه السلام) و او از پدرانش(علیهم السلام) نقل مىكند كه امام حسن مجتبى(علیه السلام) فرمود: در سفره غذا دوازده خصلت است كه باید هر مسلمانى آن را بداند، چهار تا از آن فرض و چهار تا از آن سنّت و چهار تا براى ادب است، امّا آنها كه فرض هستند (لازم است كه بوده باشند) عبارتند از: شناخت و راضى شدن و بردن نام خدا و شكر، و امّا آنها كه سنّت هستند عبارتند از: شستن دستها پیش از طعام و نشستن بر روى طرف چپ و خوردن با سه انگشت و لیسیدن انگشتان، و امّا آنها كه براى ادب است عبارتند از: خوردن از آن قسمت كه جلوى توست، برداشتن لقمههاى كوچك و جویدن بسیار و كمتر نگاه كردن به روى مردم.»