«عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَى بْنِ عُبَیْدٍ عَنْ یُونُسَ بْنِ عَبْدِ الرَّحْمَنِ عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ الْأَحْوَلِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ لَا یَسَعُ النَّاسَ حَتَّى یَسْأَلُوا وَ یَتَفَقَّهُوا وَ یَعْرِفُوا إِمَامَهُمْ وَ یَسَعُهُمْ أَنْ یَأْخُذُوا بِمَا یَقُولُ وَ إِنْ كَانَ تَقِیَّةً؛(1531) و امام صادق(علیه السلام) فرمود: مردم در فراخى و گشادگى نیستند مگر اینكه بپرسند و بفهمند و امام خویش بشناسند و بر آنها رواست كه به آنچه امام گوید عمل كنند، اگر چه از روى تقیّه باشد.»