«وَ وُضِعَ الْكِتَبُ فَتَرَى الْمُجْرِمِینَ مُشْفِقِینَ مِمَّا فِیهِ وَ یَقُولُونَ یَوَیْلَتَنَا مَالِ هَذَا الْكِتَبِ لَا یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَ لَا كَبِیرَةً إِلَّا أَحْصَئهَا وَ وَجَدُواْ مَا عَمِلُواْ حَاضِرًا وَ لَا یَظْلِمُ رَبُّكَ أَحَدًا؛(2274) و كتاب [كتابى كه نامه اعمال همه انسانهاست ]در آن جا گذارده مىشود، پس گنهكاران را مىبینى كه از آنچه در آن است، ترسان و هراسانند و مىگویند: «اى واى بر ما! این چه كتابى است كه هیچ عمل كوچك و بزرگى را فرونگذاشته مگر اینكه آن را به شمار آورده است؟! و (این در حالى است كه) همه اعمال خود را حاضر مىبینند و پروردگارت به هیچ كس ستم نمىكند.»