«بِسْمِ اللَّهِ وَ بِاللَّهِ وَ مِنَ اللَّهِ وَ إِلَى اللَّهِ وَ فِى سَبِیلِ اللَّهِ اللَّهُمَّ إِلَیْكَ أَسْلَمْتُ نَفْسِى وَ إِلَیْكَ وَجَّهْتُ وَجْهِى وَ إِلَیْكَ فَوَّضْتُ أَمْرِی فَاحْفَظْنِى بِحِفْظِ الْإِیمَانِ مِنْ بَیْنِ یَدَیَّ وَ مِنْ خَلْفِى وَ عَنْ یَمِینِى وَ عَنْ شِمَالِى وَ مِنْ فَوْقِى وَ مِنْ تَحْتِى وَ ادْفَعْ عَنِّى بِحَوْلِكَ وَ قُوَّتِكَ فَإِنَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِیِّ الْعَظِیمِ؛(857) (از حضرتِ امام زین العابدین(علیه السلام) روایت شده كه فرمودند: اگر براىِ ضرر رساندن به من، جنّ و انس جمع شوند، هرگاه این كلمات را بگویم، هیچ ترسى نخواهم دشت:)