«النّبىّ(صلى الله علیه و آله) فیما رواه الإمام الصّادق(علیه السلام) ، عن أبیه: وقف رجل على باب النّبىّ(صلى الله علیه و آله) یستأذن علیه. قال: فخرج النّبىّ(صلى الله علیه و آله) فوجد فى حجرته ركوة فیها ماء، فوقف یسوّی لحیته و ینظر إلیها. فلمّا رجع داخلا قالت له عائشة: یا رسول اللَّه! أنت سیّد ولد آدم و رسول ربّ العالمین، وقفت على الرّكوة، تسوّی لحیتك و رأسك؟ قال: یا عائشة، إنّ اللَّه یحبّ إذا خرج عبده المؤمن إلى أخیه، أن یتهیّأ له و أن یتجمّل؛(16) پیامبر(صلى الله علیه و آله) به روایت امام صادق(علیه السلام) ، از پدرش امام محمّد باقر(علیه السلام) : مردى بر در خانه پیامبر(صلى الله علیه و آله) ایستاد و اجازه ورود خواست ... چون پیامبر(صلى الله علیه و آله) خواست بیرون آید در اطاق خود كاسه چرمین كوچكى دید كه آب داشت، كمى ایستاد و در آن نگاه كرد تا ریش خود را صاف و مرتّب كند؛ هنگامى كه به درون خانه بازگشت عائشه گفت: یا رسول اللَّه، تو سرور فرزندان آدمى، و فرستاده پروردگار جهانیانى! در برابر این كاسه چرمین (كه كمى آب دارد) مىایستى و سر و ریشت را صاف مىكنى؟! فرمود: اى عایشه! خدا دوست دارد هنگامى كه بنده مؤمنش به نزد برادر خود مىرود، خود را مرتّب و آراسته كند.»