در روایت است كه حضرت عیسى(علیه السلام) به حواریون خود، دستور «صوم سكوتى» داد كه افطار آن «موت» باشد! ما از بس جفنگ مىگوییم، دلمان را زنگ فرا گرفته است! باز در روایت است كه حضرت آدم(علیه السلام) ، با عدّهاى از اولادش نشسته بود و همه مشغول و سرگرم حرّافى و صحبت بودند، یكى از ایشان پرسید كه شما چرا سخن سخن نمىگویید، شما هم حرفى بزنید! حضرت آدم(علیه السلام) فرمود: ما كه از بهشت خارج شدیم، خدا وعدهاى داد كه اگر مىخواهید دوباره به بهشت، بازگردید، از راه «سكوت» برگردید.(1484)