انس بن مالك مىگوید: یكى از كنیزان امام حسن (علیه السلام) شاخه گلى را به امام حسن(علیه السلام) هدیه داد، امام حسن(علیه السلام) آن شاخه را گرفت و به او فرمود: «تو را در راه خدا آزاد ساختم.»
من به آن حضرت عرض كردم: به راستى به خاطر هدیه یك گل ناچیز، او را آزاد كردى؟
فرمود: «خداوند ما را در قرآن چنین ادب كرده آنجا كه مىفرماید: «و اذا حُیِّیْتُم بِتَحیَّةٍ فَحَیّوا بَاَحسَنِ منها اَورُدّوها؛ هنگامى كه كسى به شما تحیّت گوید، پاسخ او را به طور بهتر، یا همان گونه بدهید.»(140) من خواستم پاسخ بهتر كه همان آزاد نمودن او است بدهم.(141)