«وَ مِن ثَمَرَتِ النَّخِیلِ وَ الْأَعْنَبِ تَتَّخِذُونَ مِنْهُ سَكَرًا وَ رِزْقًا حَسَنًا إِنَّ فِى ذَلِكَ لَاَیَةً لِّقَوْمٍ یَعْقِلُونَ؛(1587) و از میوههاى درختان نخل و انگور، مسكرات (ناپاك) و روزى خوب و پاكیزه مىگیرید در این، نشانه روشنى است براى جمعیّتى كه اندیشه مىكنند!»