«قال الامام السّجاد(علیه السلام) و امّا حقّ ولدك فان تعلم انّه منك و مضاف الیك فى عاجل الدّنیا بخیره و شرّه و انّك مسئول عمّا ولیّته به من حسن الادب و الدّلالة على ربّه عزّ و جلّ و المعونة له على طاعته فاعمل فى امره عمل من یعلم انّه مثاب على الاحسان الیه معاقب على الاسائة الیه؛(131) حقّ فرزندت به تو این است كه بدانى وجود او از تو است و نیك و بدهاى او در این دنیا وابسته به تو است، بدانى كه در حكومت پدرى و سرپرستى او، مؤاخذ و مسئولى، موظّفى فرزندت را با آداب و اخلاق پسندیده پرورش دهى، او را به خداوند بزرگ راهنمائى كنى، و در اطاعت و بندگى پروردگار یاریش نمائى، به رفتار خود در تربیت فرزندت توجّه كنى. پدرى باشى كه به مسئولیت خویش آگاه است، میداند اگر نسبت به فرزند خود نیكى نماید در پیشگاه خداوند اجر و پاداش دارد، و اگر درباره او بدى كند مستحقّ مجازات و كیفر خواهد بود.»