«قَالَ إِنِّى أُرِیدُ أَنْ أُنكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَىَّ هَتَینِ عَلَى أَن تَأْجُرَنِى ثَمَنِىَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْرًا فَمِنْ عِندِكَ وَ مَا أُرِیدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَیْكَ سَتَجِدُنِى إِن شَاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّلِحِینَ؛(1943) (شعیب) گفت: «من مىخواهم یكى از این دو دخترم را به همسرى تو درآورم به این شرط كه هشت سال براى من كار كنى و اگر آن را تا ده سال افزایش دهى، محبّتى از ناحیه توست من نمىخواهم كار سنگینى بر دوش تو بگذارم و ان شاء اللَّه مرا از صالحان خواهى یافت».
× اطلاق ذریّه بر اولاد دختر
«وَ وَهَبْنَا لَهُ إِسْحَقَ وَ یَعْقُوبَ كُلاًّ هَدَیْنَا وَ نُوحًا هَدَیْنَا مِن قَبْلُ وَ مِن ذُرِّیَّتِهِ دَاوُدَ وَ سُلَیْمَنَ وَ أَیُّوبَ وَ یُوسُفَ وَ مُوسَى وَ هَرُونَ وَ كَذَلِكَ نَجْزِى الْمُحْسِنِینَ؛ وَ زَكَرِیَّا وَ یَحْیَى وَ عِیسَى وَ إِلْیَاسَ كُلٌّ مِّنَ الصَّلِحِینَ؛(1944) و اسحاق و یعقوب را به او [ابراهیم ]بخشیدیم و هر دو را هدایت كردیم و نوح را (نیز) پیش از آن هدایت نمودیم و از فرزندان او، داوود و سلیمان و ایّوب و یوسف و موسى و هارون را (هدایت كردیم) این گونه نیكوكاران را پاداش مىدهیم! و (همچنین) زكریّا و یحیى و عیسى و الیاس همه از صالحان بودند.»