هر روز ما در جنگ بركتى داشتهایم كه در همه صحنهها از آن بهره جستهایم:
ما انقلابمان را در جنگ به جهان صادر نمودهایم. مامظلومیت خویش و ستم متجاوزان را در جنگ ثابت نمودهایم. ما در جنگ پرده از چهره تزویر جهانخواران كنار زدیم. ما در جنگ دوستان و دشمنانمان را شناختهایم. ما در جنگ به این نتیجه رسیدهایم باید روى پاى خودمان بایستیم. ما در جنگ ابهّتِ دو ابر قدرت شرق و غرب را شكستیم. ما در جنگ ریشههاىِ انقلاب پربارِ اسلامىمان را محكم كردیم. ما در جنگ حسِّ برادرى و وطن دوستى را در نهادِ یكایك مردمان باور كردیم. ما در جنگ به مردمِ جهان و خصوصاً مردم منطقه نشان دادیم كه علیهِ تمامى قدرتها و ابرقدرتها سالیان سال مىتوان مبارزه كرد. از همه اینها مهمتر استمرا روح اسلام انقلابى در پرتو جنگ تحقّق یافت. جنگ ما جنگ حق و باطل بود و تمام شدنى نیست. جنگ ما جنگ فقر و غنا بود، جنگ ما جنگ ایمان و رذالت بود و این جنگ از آدم تا ختم زندگى وجود دارد.(1080) ما در جنگ براى یك لحظه نادم و پشیمان از عملكرد خود نیستیم. راستى مگر فراموش كردهایم كه ما براىِ اداى تكلیف جنگیدهایم و نتیجه فرع آن بوده است.(1081) جنگ با همه سختىهایى كه دارد، آثار مثبت و فوایدى نیز دارد. از جمله: الف: توان رزمى بالا مىرود. ب: دشمن جسور نمىشود. ج: روح تعهّد و ایثار در افراد جامعه بوجود مىآید. د: قدرت و عزّت اسلام و مسلمین در دنیا مطرح مىشود. ه: امدادهاى غیبى سرازیر مىگردد. و: روحیّه استمداد از خدا پیدا مىشود. ز: اجر و پاداش الهى بدست مىآید. ح: روحیّه ابداع و اختراع و ابتكار بوجود مىآید. در جهاد قرار نیست حتماً پیروز شویم. ما مأمور به تكلیفیم، نه ضامن نتیجه. جهاد مىكنیم، ولى مقدّرات به دست خداست.