«قَالَ على(علیه السلام) إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِالْأَنْبِیَاءِ أَعْلَمُهُمْ بِمَا جَاءُوا بِهِ ثُمَّ تَلَا «إِنَّ أَوْلَى النَّاسِ بِإِبْراهِیمَ لَلَّذِینَ اتَّبَعُوهُ وَ هذَا النَّبِیُّ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الآْیَةَ» ثُمَّ قَالَ إِنَّ وَلِیَّ مُحَمَّدٍ مَنْ أَطَاعَ اللَّهَ وَ إِنْ بَعُدَتْ لُحْمَتُهُ وَ إِنَّ عَدُوَّ مُحَمَّدٍ مَنْ عَصَى اللَّهَ وَ إِنْ قَرُبَتْ قَرَابَتُه؛(518) على(علیه السلام) فرمود: نزدیكترین مردم به پیامبران، داناترین آنان است به آنچه كه آوردهاند. سپس این آیه را تلاوت فرمود: «همانا نزدیكترین مردم به ابراهیم آنانند كه پیرو او گردیدند، و مؤمنانى كه به این پیامبر خاتم پیوستند». سپس فرمود: دوست محمّد(صلى الله علیه و آله) كسى است كه خدا را اطاعت كند هر چند پیوند خویشاوندى او دور باشد، و دشمن محمّد(صلى الله علیه و آله) كسى است كه خدا را نافرمانى كند، هر چند خویشاوند نزدیك او باشد.»