«عن الصّادق(علیه السلام) من اصبح مهموما لسوى فكاك رقبته فقد هوّن علیه الجلیل و رغب من ربّه فى الرّبح الحقیر؛(48) امام صادق(علیه السلام) فرموده است: كسى كه شب را به صبح آورد و غیر از آزادى خود، غصّه و اندوهى در دل داشته باشد بداند كه عالیترین هدف انسانى را كوچك و خوار شمرده و بجاى توجّه به خداوند، علاقه و میل خویش را بطرف سود ناچیزى معطوف داشته است.»