«فَلِذَلِكَ فَادْعُ وَ اسْتَقِمْ كَمَا أُمِرْتَ وَ لَا تَتَّبِعْ أَهْوَاءَهُمْ وَ قُلْ ءَامَنتُ بِمَا أَنزَلَ اللَّهُ مِن كِتَبٍ وَ أُمِرْتُ لِأَعْدِلَ بَیْنَكُمُ اللَّهُ رَبُّنَا وَ رَبُّكُمْ لَنَا أَعْمَلُنَا وَ لَكُمْ أَعْمَلُكُمْ لَا حُجَّةَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَكُمُ اللَّهُ یَجْمَعُ بَیْنَنَا وَ إِلَیْهِ الْمَصِیرُ؛(312) پس به همین خاطر تو نیز آنان را به سوى این آیین واحد الهى دعوت كن و آن چنان كه مأمور شدهاى استقامت نما، و از هوى و هوسهاى آنان پیروى مكن، و بگو: «به هر كتابى كه خدا نازل كرده ایمان آوردهام و مأمورم در میان شما عدالت كنم خداوند پروردگار ما و شماست نتیجه اعمال ما از آن ما است و نتیجه اعمال شما از آن شما، خصومت شخصى در میان ما نیست و خداوند ما و شما را در یك جا جمع مىكند، و بازگشت (همه) به سوى اوست!»