«یَسْئَلُونَكَ عَنِ الْخَمْرِ وَ الْمَیْسِرِ قُلْ فِیهِمَا إِثْمٌ كَبِیرٌ وَ مَنَفِعُ لِلنَّاسِ وَ إِثْمُهُمَا أَكْبَرُ مِن نَّفْعِهِمَا وَ یَسْئَلُونَكَ مَا ذَا یُنفِقُونَ قُلِ الْعَفْوَ كَذَلِكَ یُبَیِّنُ اللَّهُ لَكُمُ الاَْیَتِ لَعَلَّكُمْ تَتَفَكَّرُونَ؛ فِى الدُّنْیَا وَ الاَْخِرَةِ وَ یَسْئَلُونَكَ عَنِ الْیَتَمَى قُلْ إِصْلَاحٌ لَّهُمْ خَیرٌ وَ إِن تخَُالِطُوهُمْ فَإِخْوَنُكُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ الْمُفْسِدَ مِنَ الْمُصْلِحِ وَ لَوْ شَاءَ اللَّهُ لَأَعْنَتَكُمْ إِنَّ اللَّهَ عَزِیزٌ حَكِیمٌ؛(1586) در باره شراب و قمار از تو سؤال مىكنند، بگو: «در آنها گناه و زیان بزرگى است و منافعى (از نظر مادى) براى مردم در بردارد (ولى) گناه آنها از نفعشان بیشتر است. و از تو مىپرسند چه چیز انفاق كنند؟ بگو: از ما زاد نیازمندى خود.» اینچنین خداوند آیات را براى شما روشن مىسازد، شاید اندیشه كنید! (تا اندیشه كنید) درباره دنیا و آخرت! و از تو در باره یتیمان سؤال مىكنند، بگو: «اصلاح كار آنان بهتر است. و اگر زندگى خود را با زندگى آنان بیامیزید، (مانعى ندارد) آنها برادر (دینى) شما هستند.» (و همچون یك برادر با آنها رفتار كنید!) خداوند، مفسدان را از مصلحان، بازمىشناسد. و اگر خدا بخواهد، شما را به زحمت مىاندازد (و دستور مىدهد در عین سرپرستى یتیمان، زندگى و اموال آنها را بكلى از اموال خود، جدا سازید ولى خداوند چنین نمىكند) زیرا او توانا و حكیم است.»