شخصى نزد امام حسن مجتبى(علیه السلام) آمد و از او كمك خواست. امام فرمود: حقّ این درخواست تو بر ما بزرگ است و من نمىتوانم آن قدر كه شأن تو اقتضا مىكند به تو كمك كنم، اگر مىپذیرى آن مقدار كم را تقدیم كنم! فقیر گفت: همان كم را مرحمت كنید. امام حسن(علیه السلام) مسئول امور مالى خود را احضار كرده و فرمود: خرج این ماه ما را حساب كن! او حساب نفقه حضرت را نمود. امام فرمود: هر چه بیش از این مقدار پول داریم به این شخص بده! آن مأمور زیادى پولها را كه مبلغ پنجاه هزار درهم بود به او داد، امام فرمود: برو باربرى بیاور تا این پول ها را برایت حمل كند، وقتى حمالى براى بردن كیسههاى پول آمد، امام حسن(علیه السلام) عباى خود را به عنوان مزد حمل بار به آن حمال داد! بعضى از خادمین آن حضرت گفتند: دیگر پولى غیر از مقدار خرجى نزد ما باقى نمانده است! حضرت فرمود: ولى من امید دارم خداوند اجر عظیمى به من عنایت كند.(2230)