«عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ(علیه السلام) قَالَ لَمَّا قُتِلَ جَعْفَرُ بْنُ أَبِی طَالِبٍ أَمَرَ رَسُولُ اللَّهِ(صلى الله علیه و آله) فَاطِمَةَ(علیها السلام) أَنْ تَتَّخِذَ طَعَاماً- لِأَسْمَاءَ بِنْتِ عُمَیْسٍ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ وَ تَأْتِیَهَا وَ نِسَاءَهَا فَتُقِیمَ عِنْدَهَا ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ فَجَرَتْ بِذَلِكَ السُّنَّةُ أَنْ یُصْنَعَ لِأَهْلِ الْمُصِیبَةِ طَعَامٌ ثَلَاثا؛(1842) ابو عبد الله صادق(علیه السلام) گفت: موقعى كه جعفر بن ابى طالب كشته شد، رسول خدا(صلى الله علیه و آله) به فاطمه(علیها السلام) فرمود: تا سه روز براى أسماء همسرش شام و ناهار تهیه كند و شخصاً با سایر بانوان فامیل، به تسلیت او بروند و تا سه روز در خانه او بمانند. از این رو سنّت شرعى جارى شد كه تا سه روز، براى صاحبان عزا، شام و ناهار ببرند.»