«عن ابى عبد اللَّه(علیه السلام) انّه قال: من استوى یوماه فهو مغبون و من كان آخر یومیه خیرهما فهو مغبوط و من كان آخر یومیه شرّهما فهو ملعون و من لم یر الزّیادة فی نفسه فهو الى النّقصان و من كان الى النّقصان فالموت خیر له من الحیاة؛(1933) امام صادق(علیه السلام) درباره رشد مداوم شخصیّت و كمالات روزافزون انسان فرموده است: كسى كه دو روزش در بهره زندگى و رشد انسانى یكسان باشد در معامله نقد عمر مغبون است و كسى كه امروزش بهتر از دیروز باشد، شایسته است كه مورد غبطه دگران واقع شود و توفیق او را تمنّا كنند و كسى كه امروزش بدتر از دیروز باشد محروم از رحمت حقّ است و كسى كه نفس خود را پیوسته در كمال تازهاى نبیند و در معنویّات خویش احساس فزونى ننماید، در معرض كمبود و نقص قرار گرفته است و كسى كه در راه نقص قدم برمیدارد مرگ از زندگى براى او بهتر است.»