مأمون خلیفه عباسى از امام رضا(علیه السلام) سؤال كرد از تفسیر قول حضرت ابراهیم «رب ارنى تحیى الموتى(2440)؛ خدایا به من نشان بده كه چگونه مردهها را زنده مىكنى» خدا فرمود: «اگر بنده خلیلم از من سؤال كند اجابت كنم.»
ابراهیم در نفس او آمد كه آن خلیل او خواهد بود پس گفت: «پروردگارا به من بنما كه چگونه مردگان را زنده مىكنى؟»
فرمود: «آیا ایمان ندارى؟» گفت: «ایمان دارم و لیكن براى اینكه دل من مطمئن گردد.»
خدا فرمود: «چهار عدد از مرغان را بگیر و بكش و مخلوط كن و بر روى هر كوهى مقدارى از كشتههاى مخلوط شده را بگذار، پس آنها را بخوان تا با سرعت نزدت بیایند.
پس حضرت ابراهیم كركس و مرغ آبى و طاووس و خروسى(2441) را كشت و ریز ریز كرد، همه را با هم مخلوط كرد و بر هر كوه از كوههاى نزدیكش گذاشت و آن ده كوه بود.
منقار آن چهار مرغ را به انگشتان گرفت و بنام آنها را خواند و نزد خود دانه و آبى گذاشت. ناگهان به امر و قدرت خدا اجزاء هر كدام به سر خود متصل شد و پرواز كردند، بعد آمدند آب و دانه خوردند!
آرى ابراهیم پیامبر الوالعزم براى زیادتى یقین این تقاضا را كرد و حق، آن را به شهود نشان داد.(2442)