مرحوم علّامه محمد باقر مجلسى در كتاب حلیة المتقین چنین مىنویسد: در حدیث معتبرى منقول است كه پسر برادر شهاب (بن عبدربّه) به حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) شكایت كرد از دردها و امتلا (=پُرى) و فساد معده، حضرت فرمود كه چاشت و شام بخور و در میان (این دو) دیگر چیزى مخور. زیرا كه خداوند عالمیان در وصف طعام اهل بهشت مىفرماید: «لَهم رِزقُهُم فیها بُكرَةً و عشیّاً(1046)؛ (در آن بهشت) روزىِ آنها صبح و شام (بى هیچ رنج) به آنها مىرسد.»
ترجمهاش این است كه مهیّاست براى اهل بهشت روزى ایشان در بهشت، در بامداد و پسین یا خفتن.(1047)