تربیت
Tarbiat.Org

توتیای دیدگان زندگانی خاتم پیامبران (صلی الله علیه و آله)
حاج شیخ عباس قمی (رضوان الله علیه)

مزاح کردن پیامبر صلی الله علیه و آله‏

انس بن مالک گوید: پیامبر صلی الله علیه و آله به من فرمود: ای دو گوش!
و نیز گوید: پیامبر صلی الله علیه و آله با ما شوخی می‏کرد و گاهی به برادر کوچک من می‏گفت: ابو عمیر! چه شد نغیر؟ (نغیر پرنده کوچکی همچون گنجشک با منقاری سرخ رنگ است).
ابو عیسی ترمذی می‏گوید: از این روایت استفاده می‏شود که پیامبر شوخی می‏کرد و کودک خردسالی را با کنیه مخاطب قرار داده و او را ابو عمیر خوانده است و نیز معلوم می‏شود که اشکالی ندارد که به کودک پرنده‏ای بدهند تا با آن بازی کند. آن کودک پرنده‏ای داشته که با آن بازی می‏کرده است. وقتی پرنده مرد، کودک غمگین شده بود لذا پیامبر با او شوخی می‏کرد و می‏فرمود: ای ابو عمیر، چه شد نغیر؟
گفته‏اند: بیش از 100 فائده از این روایت استفاده می‏شود که ابن القاص(673) آن را در یک باب آورده است.
ابو هریره گوید: به پیامبر عرض کردند: ای رسول خدا! آیا شما با ما شوخی و مزاح می‏کنید؟ فرمود: آری؛ اما سخنی جز حق نمی‏گویم.
انس بن مالک گوید: مردی از آن حضرت درخواست مرکب سواری کرد. آن حضرت فرمود: تو را بر یک بچه شتر سوار می‏کنم. گفت: ای رسول خدا! بچه شتر به چه درد من می‏خورد؟ فرمود: مگر هر شتری بچه شتری نیست؟!
حسن (بصری) گوید: پیرزنی نزد پیامبر صلی الله علیه و آله آمد و گفت: ای رسول خدا، از خدا بخواه که مرا به بهشت ببرد، فرمود: ای ام فلان! پیر زنان داخل بهشت نمی‏شوند. پیرزن گریان شد و برگشت. پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: به او بگویید که با حالت پیری داخل بهشت نمی‏شود؛ خداوند می‏فرماید: (ما آنان را آفرینش نوینی بخشیدیم. و همه را دوشیزگانی باکره قرار دادیم؛ همسرانی که به همسرشان عشق می‏ورزند و همتا و همسال آنانند).(674)