ام سلمه گوید: پیامبر صلی الله علیه و آله بین قرائتش را فاصله میانداخت (و متصل نمیخواند) و میگفت: الحمد لله رب العالمین؛ سپس توقف میکرد. آنگاه میخواند: الرحمن الرحیم؛ سپس توقف مینمود و آنگاه میخواند: مالک یوم الدین.
قتاده گوید: خداوند هیچ پیامبری را مبعوث نکرد جز آنکه خوش سیما و خوش صوت بود. پیامبر شما نیز خوش سیما و خوش صوت بود و (در هنگام خواندن) صدا را در گلو نمیچرخاند.
و ابن عباس گوید: قرائت پیامبر صلی الله علیه و آله چنان بود که گاه کسانی که در صحن خانه بودند، صدای آن حضرت را در اتاق میشنیدند.