(133) وَقَالُواْ لَوْلَا یَأْتِینَا بََایَةٍ مِّن رَّبِّهِ أَوَلَمْ تَأْتِهِم بَیِّنَةُ مَا فِی الصُّحُفِ الْأُولَی
و (کافران) گفتند: چرا (پیامبر) از جانب پروردگارش معجزه و نشانهای برای ما نمیآورد؟ آیا دلیل و نشانهی روشن در کتب قبلی برایشان نیامده (که ایمان نیاورند؟)
نکتهها:
مشرکین توقّع داشتند که پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله نیز معجزهای همانند عصای موسی و شکافتن دریا بیاورد، امّا خداوند میفرماید: مگر نمیدانید که معجزهی قرآن، از تمام معجزات قبلی بالاتر است، با این وجود مگر در برابر همان معجزات لجاجت نکردند؟!
مراد از (صحف اولی) تورات و انجیل و زبور است.
پیامها:
1- به درخواستهایی که جنبهی بهانهجویی دارد، نباید توجّه کرد. (فاصبر علی ما یقولون... و قالوا لولا یأتینا...) (این خصیصهی انسانهای لجوج و متکبّر است که معجزات و دلایل روشن موجود (قرآن) را کنار میگذارند و از سر لجاجت دلیل دیگر طلب میکنند.)
2- نوع معجزه مهم نیست، روحیّه پذیرش لازم است. (لولا یأتینا... او لم تأتهم)