(62) قَالَ أَرَءَیْتَکَ هَذَا الَّذِی کَرَّمْتَ عَلَیَّ لَئِنْ أَخَّرْتَنِ إِلَی یَوْمِ الْقِیَمَةِ
لَأَحْتَنِکَنَّ ذُرِّیَّتَهُ إِلَّا قَلِیلاً
ابلیس گفت: به من خبر ده، این است آن کسی که بر من گرامی داشتی؟ اگر تا قیامت مهلتم دهی، یقیناً بر نسل او افسار زده، به زیر سلطه میکشم، مگر اندکی را.
نکتهها:
«أرأیت» به معنای «اخْبرنی»، به من خبر ده میباشد. «اَحتنکنّ» از «حَنک»، طنابی است که به گردن حیوان انداخته و او را میکشند. «اِحتناک»، به معنای از ریشه درآوردن و سلطهی کامل یافتن نیز میباشد.**مفردات راغب.***
پیامها:
1- خودپرستی، انسان را به طغیان در برابر خدا میکشد. (هذا الّذی کرّمت علیّ)
2- دل کندن از جاه و مقام، یکی از سختترین امتحانات است. (کرمت علی)**در سخن بزرگان آمده است: «آخر ما یخرج من قلوب الصدّیقین حُبّ الجاه» آخرین چیزی که انسان در خودسازی از آن دل میکند، جاه و مقام است.***
3- حسادت، به تدریج به کینه تبدیل میشود. (لئن اخّرتن ...)
4- برخی حسدها وکینهها نسلهای آینده را نیز در برمی گیرد. (ذرّیته)
5 - ابلیس هم از قیامت آگاه بود و هم به آن ایمان داشت. (اخّرتن الی یوم القیامة)
6- انسان در برابر وسوسههای شیطان، آزاد است و حقّ انتخاب دارد. (الاّ قلیلاً)
7- برخی مردم، از خطر سلطهی ابلیس درامانند. (الاّ قلیلاً)