(80) یَبَنِی إِسْرَ ءِیلَ قَدْ أَنجَیْنَکُم مِّنْ عَدُوِّکُمْ وَوَعَدْنَکُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَیْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَیْکُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَی
ای بنیاسرائیل! همانا ما شما را از (دست) دشمنانتان نجات دادیم و با شما در سمت راست کوه طور، قرار و وعده گذاردیم و بر شما (غذاهای آمادهای همچون) منّ و سلوی نازل کردیم.
نکتهها:
مسألهی نجات بنیاسرائیل از ستم فرعون و نزول غذاهای مَنّ و سَلوی در حالی که در بیابان سرگردان بودند، بارها در قرآن ذکر شده است.
«مَنّ» ظاهراً عسل وترنجبین و«سَلوی» نوعی پرنده حلال گوشت ولذیذ است.
«واعدناکممنجانبالطور» اشاره به جریان رفتن حضرت موسی همراه جمعی از بنیاسرائیل به میعادگاه طور است که در آنجا خداوند الواح تورات را بر موسی نازل کرد.
پیامها:
1- یادآوری نعمتهای الهی، یکی از وظایف انبیا وزمینهی رشد و تشکر انسان است. (یا بنیاسرائیل قد انجیناکم...)
2- آزادی و امنیّت از بزرگترین نعمتهای الهی و زمینه ساز استفاده از سایر نعمتهاست. (انجیناکم...)
3- پس از سقوط طاغوت وتشکیل حکومت، مهمترین نیاز، قانون است. (انجیناکم... واعدناکم) (وعدهی خدا اعطای تورات وقانون الهی بود)
4- همهی الطاف از جانب خداوند است. (انجینا - واعدنا - نزلّنا)
5 - نعمت معنوی بر نعمت مادّی مقدم است. ابتدا فرمود: (واعدناکم) که مربوط به نزول تورات است، سپس فرمود: (المنّ والسّلوی) که غذای جسم است.