(93) أَوْ یَکُونَ لَکَ بَیْتٌ مِّن زُخْرُفٍ أَوْ تَرْقَی فِی السَّمَآءِ وَلَن نُّؤْمِنَ لِرُقِیِّکَ حَتَّی تُنَزِّلَ عَلَیْنَا کِتَباً نَّقْرَؤُهُ قُلْ سُبْحَانَ رَبِّی هَلْ کُنتُ إِلَّا بَشَراً رَّسُولاً
یا برای تو خانهای از زر و زیور باشد، یا در آسمان پرواز کنی و به پرواز و بالا رفتن تو (نیز) ایمان نخواهیم آورد تا آنکه کتابی برما فرود آوری که آن را بخوانیم. بگو: پروردگار من منزّه است. آیا جز این است که من بشری فرستاده شدهام؟!
نکتهها:
«کما زعمت» اشاره به تهدید و وعدهی عذابی است که پیامبر در سوره سبأ داشته است. (او تسقط علیهم کسفاً من السماء)**سبأ، 9.***
معجزه از شئون ربوبیّت خداوند و سرچشمهی آن اراده و حکمت الهی است واز
شرایط معجزه آن است که بیهدف و بیهوده یا محال نباشد. درخواستهای کفّار از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در این آیه بیهوده است. ساقط ساختن آسمان به نابودی همسر میانجامد و کسی نمیماند تا ایمان آورد. احضار خدا و فرشتگان هم محال است، چون جسم نیستند تا احضار شوند و ما آنان را مشاهده کنیم.
پیامها:
1- کفّار، لجوج و بیادبند. در تعبیر (لن نؤمن) و(کمازعمت) نوعی بیادبی است.
2- کفّار، تهدیدات انبیا را باور نداشتند. (کما زعمت)
3- درخواستهای محال و بیهوده پذیرفته نمیشود. (تأتی باللّه)
4- حسگرایی مشرکان، دلیل توقعات نابجای آنان میباشد. (تسقط... تأتی)