(30) أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُواْ أَنَّ السَّمَوَتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَآءِ کُلَّ شَیْءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ
آیا کافران نمیبینند که آسمانها و زمین بهم بسته بودند، پس ما، آن دو را از یکدیگر باز کردیم و هر چیز زنده را از آب پدید آوردیم. آیا (با این همه) باز ایمان نمیآورند؟
نکتهها:
در اینکه مراد از بسته بودن و سپس باز شدن آسمانها و زمین چیست، اقوالی ذکر شده است:
الف: زمین و آسمان در آغاز خلقت، یک چیز بودند و آن، تودهی عظیمی از گازها بود، سپس بر اثر انفجارات درونی و حرکتها، تدریجاً از هم جدا شدند.
ب: مواد اصلی آسمان و زمین در ابتدا یکی بود ولی با گذشت زمان، شکلجدیدی پیدا کردند.
ج: مراد از بسته بودن آسمان، نباریدن ومنظور از بسته بودن زمین، گیاه نداشتن است، خداوند آنها را گشود، از آسمان باران نازل کرد واز زمین گیاهان را رویاند.**تفسیر نمونه.***
سرچشمهی پیدایش انسان و حیوانات، آب است. 70% بدن انسانها و حیوانات از آب است. حیات گیاهان، وابسته به آب است.
پیامها:
1- مشاهدهی طبیعت با هدف، کلید کسب ایمان است. (اولم یر ... افلا یؤمنون)
2- جهان طبیعت دورانهای مختلفی داشته است. (کانتا رتقا ففتقناهما)
3- در جمود و بسته بودن، خیری نیست، باز شدن سرچشمهی حیات است. (رتقا ففتقناهما)
4- سرچشمهی همه موجودات زنده، از آب است. (و جعلنا من الماء کل شیء حی)