تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 7
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره انبیا آیه 30

(30) أَوَلَمْ یَرَ الَّذِینَ کَفَرُواْ أَنَّ السَّمَوَتِ وَالْأَرْضَ کَانَتَا رَتْقاً فَفَتَقْنَهُمَا وَجَعَلْنَا مِنَ الْمَآءِ کُلَّ شَیْ‏ءٍ حَیٍّ أَفَلَا یُؤْمِنُونَ
آیا کافران نمی‏بینند که آسمان‏ها و زمین بهم بسته بودند، پس ما، آن دو را از یکدیگر باز کردیم و هر چیز زنده را از آب پدید آوردیم. آیا (با این همه) باز ایمان نمی‏آورند؟
نکته‏ها:
در اینکه مراد از بسته بودن و سپس باز شدن آسمان‏ها و زمین چیست، اقوالی ذکر شده است:
الف: زمین و آسمان در آغاز خلقت، یک چیز بودند و آن، توده‏ی عظیمی از گازها بود، سپس بر اثر انفجارات درونی و حرکت‏ها، تدریجاً از هم جدا شدند.
ب: مواد اصلی آسمان و زمین در ابتدا یکی بود ولی با گذشت زمان، شکل‏جدیدی پیدا کردند.
ج: مراد از بسته بودن آسمان، نباریدن ومنظور از بسته بودن زمین، گیاه نداشتن است، خداوند آنها را گشود، از آسمان باران نازل کرد واز زمین گیاهان را رویاند.**تفسیر نمونه.***
سرچشمه‏ی پیدایش انسان و حیوانات، آب است. 70% بدن انسان‏ها و حیوانات از آب است. حیات گیاهان، وابسته به آب است.
پیام‏ها:
1- مشاهده‏ی طبیعت با هدف، کلید کسب ایمان است. (اولم یر ... افلا یؤمنون)
2- جهان طبیعت دوران‏های مختلفی داشته است. (کانتا رتقا ففتقناهما)
3- در جمود و بسته بودن، خیری نیست، باز شدن سرچشمه‏ی حیات است. (رتقا ففتقناهما)
4- سرچشمه‏ی همه موجودات زنده، از آب است. (و جعلنا من الماء کل شی‏ء حی)