(13) نَحْنُ نَقُصُّ عَلَیْکَ نَبَأَهُم بِالْحَقِّ إِنَّهُمْ فِتْیَةٌ ءَامَنُواْ بِرَبِّهِمْ وَ زِدْنَهُمْ هُدیً
ما داستان آنان (اصحاب کهف) را به درستی برای تو حکایت میکنیم. آنان جوانمردانی بودند که به پروردگارشان ایمان آوردند و ما بر هدایتشان افزودیم.
نکتهها:
مردم نسبت به فساد و جامعهی فاسد سه دستهاند:
الف: گروهی در فساد جامعه هضم میشوند. (آنان که هجرت نکنند و ایمان کامل نداشته باشند.) (کنّا نخوض مع الخائضین)
ب: گروهی که در جامعهی فاسد، خود را حفظ میکنند. (مثل اصحاب کهف) (انّهم فتیة آمنوا)
ج: گروهی که جامعهی فاسد را تغییر میدهند و اصلاح میکنند. (مثل انبیا و اولیا) (یزکّیهم و یعلمهم الکتاب و الحکمة)
در روایات آمده است که اصحاب کهف، جزء اصحاب ویاران حضرت مهدی علیه السلام خواهند بود.**منتخب الاثر، ص 485.***
پیامها:
1- داستانسرایی و قصهی حق وحقیقی گفتن، کار هر کس نیست. (نحن نقصّ)
2- داستان اصحاب کهف مهم و مفید است. (نبأ)، خبر مهم و مفید است.
3- بهرهگیری از حقایق و عبرتهای تاریخ، از روشهای تربیتی قرآن است. (نحن نقصّ نبأهم بالحقّ)
4- قصههای قرآن، حقیقت دارد و ساختگی یا آمیخته به اوهام و تحریف شده نیست. (بالحقّ)
5 - حرکت وتلاش انسان، سبب رشد وهدایت اوست. (آمنوابربّهم وزدناهم هدی)
6- ایمان و هدایت مراتبی دارد. (زدناهم هدیً)