(72) وَمَن کَانَ فِی هَذِهِ أَعْمَی فَهُوَ فِی الْأَخِرَةِ أَعْمَی وَأَضَلُّ سَبِیلاً
و هر کس در این دنیا کوردل و گمراه باشد، در آخرت نیز کور و گمراهتر خواهد بود.
نکتهها:
در قیامت علاوه بر صحنههایی که انسانها مُهر بر لب و لال برانگیخته میشوند، عدهای هم نابینایند. نابیناییِ آنجا ریشه در کور دلی دنیا دارد.
در روایات است: کسی که حج بر او واجب شود ولی حج نرود، یا قرآن بخواند ولی عمل نکند، کور محشور میشود.**تفسیر کنزالدقائق.***
کور دلی بدتر از کوری چشم است، چنانکه حضرت علی علیه السلام میفرماید: «شرّ العمی عمی القلب»، بدترین کوری، کوری دل است. و همچنین فرمودند: «اشدّ العمی مَن عمی عن فضلنا» بدترین و سختترین کوری، کوری کسی است که چشم دیدن فضایل مارا ندارد.**تفسیر کنزالدقائق.***
کوری در قیامت در آیات دیگر هم آمده است، از جمله: (نحشرهم یوم القیامة علی وجوههم عمیاً)**اسراء، 97.***، همچنین آیهی 125 سوره طه، کور برانگیخته شدن در قیامت را در اثر کور دلی در دنیا و فراموش کردن آیات الهی و اعراض از حقّ دانسته است.
امام باقر علیه السلام میفرماید: کسی که از دیدن آفرینش بهرهی معنوی نگیرد، پس نسبت به آخرتی که ندیده، کوردلتر است.**توحید صدوق، ص 455.***
سؤال: در آیاتی آمده است که به گنهکاران گفته میشود: کتابت (نامهی عملت) را بخوان، (اقرءکتابک) این آیات با نابینایی آنان درقیامت چگونه قابل جمع است؟
پاسخ: کوری در یکی از مواقف قیامت است، در موقف دیگر بینا میشوند و حقایقی را که در دنیا نشناختهاند، آنجا آشکارا میبینند.
پیامها:
1- شخصیّت اخروی انسان، بازتابی از شخصیّت دنیوی اوست. (فی هذه اعمی فهو فی الاخرة اعمی) بصیرتِ اینجا، بصیرت آنجا را در پی دارد و کور دلی اینجا، کوری آنجاست.