(70) ثُمَّ لَنَحْنُ أَعْلَمُ بِالَّذِینَ هُمْ أَوْلَی بِهَا صِلِیّاً
آنگاه ما میدانیم چه کسانی از آنها برای سوختن در دوزخ سزاوارترند.
نکتهها:
کلمهی «شیعة»، هم به معنای پیروان شخص است و هم گروهی که بر مسلکی اتفاق نمایند. «عِتیّا» به معنای تمرّد و سرکشی است. «صِلیّا» به معنای روشن کردن آتش، سوزاندن با آتش و ورود در آتش است.
پیامها:
1- گناهکاران در قیامت از هم جدا و طبقهبندی میشوند. (لننزعنّ من کلّ شیعة...) (کسانی که در برابر خدای رحمان بیشتر طغیان کنند، حساب و عذاب خاص و شدیدتری خواهند داشت.)
2- خلافکاران سه گروهاند: گروهی که شخصاً خلاف میکنند، گروهی که وسیله و واسطهی انجام خلاف دیگران میشوند.و افرادی که به تخلّف دیگران راضیاند. بدیهی است که گناه و کیفر هر یک از سه گروه مذکور تفاوت دارد. (ایّهم اشد ...)
3- با اینکه خداوند سرچشمهی همهی رحمتهاست، ولی انسان در برابر او گردنکش است. (علی الرحمن عتیّا)
4- عذاب دوزخ دارای نظامی حساب شده و دقیق است و علم خداوند ضامن آن دقّت و تفکیک است. (ثم لننزعنّ... ایّهم اشدّ... لنحن اعلم...)
5 - جهنّم، طبقات ودرکات مختلفی دارد ونسبت به شدّت وضعف گناه، تفاوت خواهد داشت ومراتب استحقاق هر یک بر خدا پوشیده نیست. (لنحن اعلم)