(81) وَلِسُلَیْمَنَ الرِّیحَ عَاصِفَةً تَجْرِی بِأَمْرِهِ إِلَی الْأَرْضِ الَّتِی بَرَکْنَا فِیهَا وَکُنَّا بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِمِینَ
و برای سلیمان، تند باد را (رام نمودیم) که به فرمان او به سوی سرزمینی که در آن برکت قرار دادیم حرکت میکرد و ما به هر چیزی آگاهیم.
نکتهها:
اگر چه در این آیه، تند بادی مطرح است که در سرزمین مبارک، (شامات) میوزیده، ولی چنانکه از آیه 36 سورهی ص، بدست میآید، حضرت سلیمان بر بادهای آرام، در سایر مناطق نیز قدرت تصرّف و فرماندهی داشته است. «سخّرنا له الریح تجری بامره رخاءً حیث اصاب» ما باد را در اختیار سلیمان قرار دادیم تا نرم و آهسته، هر کجا که میخواهد برود.
در اینکه حضرت سلیمان چه مسافتی را در چه زمانی با باد طی میکرده است، در آیه 12 سورهی سبأ میخوانیم: «و لسلیمان الریح غدوّها شهر و رواحها شهر» و برای سلیمان بود (حرکت با) باد در صبحگاهان (باندازه مسافت) یک ماه و در غروب (نیز به مقدار سفر در) یک ماه.
پیامها:
1- اختراعات، الهاماتی الهی است. (علمناه)
2- حضرت داود مبتکر صنعت زره سازی است. (علمناه صنعة لبوس)
3- انبیا نیز اهل کار و فن و حرفه بودهاند. (صنعة لبوس)
4- انبیا مردم را از راههای طبیعی و عادّی بشری حفظ میکردهاند. (صنعة لبوس)
5 - صنعت باید در خدمت به مردم باشد، نه در سلطهی مستکبرین وافراد خاص. (لتحصنکم)
6- تدارک مقدّمات امور دفاعی امری لازم و ضروری است. (لتحصنکم)
7- نعمت امنیّت سزاوار شکرگزاری است. (لتحصنکم ... شاکرون) (امنیّت در سایه صنعت است.) (صنعة لبوس لتحصنکم)
8 - همه (از مبتکر و مردم) باید برای بهرهمندی از اختراعات و صنایع از خداوند، تشکّر کنند. (شاکرون)
9- اولیای خداوند میتوانند با اذن الهی در طبیعت تصرف نمایند. (تجری بامره)
10- بادها نیز شعور دارند و فرمان خداوند و اولیای او را درک و اجرا میکنند. (تجری بامره)