(40) أَفَأَصْفَکُمْ رَبُّکُم بِالْبَنِینَ وَاتَّخَذَ مِنَ الْمَلَئِکَةِ إِنَثاً إِنَّکُمْ لَتَقُولُونَ قَوْلاً عَظِیماً
آیا (میپندارید) پروردگارتان شما را با داشتن پسران برگزیده و خودش از فرشتگان، دخترانی گرفته است؟ همانا شما سخن (و تهمت) بزرگی میگویید.
نکتهها:
از جمله عقاید انحرافی مشرکان این بود که فرشتگان را دختران خدا میپنداشتند و قرآن بارها با این مسأله برخورد کرده و آن را دروغ و تهمتی بزرگ شمرده است، از جمله: (أم له البنات و لکم البنون)**طور، 39.***، (ألکم الذَّکَر و له الاُنثی)**نجم، 21.***
البتّه عقیده به فرزند داشتن خدا، نزد یهود و نصارا هم بوده است، ولی اعتقاد به دختر داشتن، مخصوص بتپرستان است.
پیامها:
1- برتری پسر بر دختر، پنداری بیاساس است. (أفاصفاکم... بالبنین)
2- ربوبیّت خداوند حتّی شامل مشرکان نیز میشود. (ربّکم)
3- عقیده به فرزند داشتن خداوند، هم محکوم است و هم بیانصافی. (لتقولون قولا عظیماً)
4- پندار اینکه فرشتگان دخترند، غلط است. (الملائکة اناثا... قولا عظیما)
5 - انسان نباید آنچه را خود نمیپسندد، برای دیگران بپسندد، چه رسد آنکه برای خدا باشد! (لتقولون قولا عظیماً)