آیه
یَمُنُّونَ عَلَیْکَ أَنْ أَسْلَمُواْ قُل لَّا تَمُنُّواْ عَلَیَّ إِسْلاَمَکُم بَلِ اللَّهُ یَمُنُّ عَلَیْکُمْ أَنْ هَدَاکُمْ لِلْإِیمَانِ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ
ترجمه
آنان بر تو منّت میگذارند که اسلام آورده اند. بگو: اسلام آوردنتان را بر من منّت ننهید، بلکه این خداوند است که بر شما منّت دارد که شما را به سوی ایمان هدایت کرد، اگر راست میگویید.
نکته ها
بعضی از مسلمانان مثل طائفهی بنیاسد، اسلام آوردن خود را منّتی بر پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله میدانستند و میگفتند: ما با آغوش باز به اسلام روی آوردیم و تو باید قدرشناس ما باشی. این آیه آنان را از این عمل نهی فرمود.
خداوند در این آیه، نعمت ایمان و در آیهی 164 سوره آلعمران، فرستادن انبیا و در آیهی 5 سوره قصص، وارث کردن مستضعفان را منّت خود بر مردم شمرده است و این نشان میدهد که مهمترین نعمتها، نعمت هدایت الهی، رهبری معصوم و حکومت حقّ میباشد.
پیام ها
1- هدایت شدن به اسلام و پذیرش اسلام، نعمت بزرگ الهی و منّتی از جانب خداست. «بل اللَّه یمنّ»
2- خداوند به اسلام و ایمان و عبادت ما احتیاج و نیازی ندارد. «لاتمنّوا علیّ»
3- نشانهی ایمان صادقانه، خود را منّتدار خداوند دانستن است، نه منّت گذاشتن بر او. «لاتمنّوا... بل اللَّه یمنّ... ان کنتم صادقین» (مسلمان واقعی خود را طلبکار خدا نمیداند.)
4- منّت نهادن بر پیامبر، در حقیقت منّت گذاردن بر خداست. (خداوند پاسخ منّت بر پیامبرش را آنگونه میدهد که گویا منّت بر او گذاشتهاند.) «یمنّون علیک... بل اللَّه یمنّ...»
5 - شما اسلام آوردن خود را منّت میگذارید، «یمنّون علیک ان اسلموا» در حالی که خداوند شما را به مرحلهی ایمان هدایت فرموده است. «هداکم للایمان»
6- مقصد نهاییِ تکامل انسان، ایمان است، «هداکم للایمان» نه تظاهر به اسلام، زیرا منافقان نیز در ظاهر چنین میباشند.