آیه
ثُمَّ إِنَّکُمْ أَیُّهَا الضَّآلُّونَ الْمُکَذِّبُونَ
لَأَکِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ
فَمَالِئُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ
فَشَارِبُونَ عَلَیْهِ مِنَ الْحَمِیمِ
فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِیمِ
هَذَا نُزُلُهُمْ یَوْمَ الدِّینِ
ترجمه
همانا، ای گمراهان انکار کننده!
حتماً از درختی (بد منظر و بد طعم و بد بو)که زقّوم است خواهید خورد.
آنگاه شکمها را از آن پر خواهید کرد.
و روی آن از آب جوشان مینوشید.
پس مانند شتران عطش زده مینوشید.
این است پذیرایی (ابتدایی) آنان روز قیامت.
نکته ها
«زقّوم»، نام گیاه تلخ و بدبو و بدطعم است که شیره آن اگر به بدن برسد، بدن متورم میشود. این گیاه، غذای دوزخیان است. «نُزُل» به آن چیزی گفته میشود که برای پذیرایی مقدّماتی مهمان آماده میشود و «هیم» نام مرضی است که شتر به آن گرفتار میشود و هر چه آب مینوشد سیراب نمیشود تا بمیرد، همچنین به زمین ریگزار گفته میشود که هر چه آب در آن بریزند فرو میرود.
غذاهای تلخ دنیوی را انسان یا نمیخورد که در آخرت گنهکار باید بخورد. «لآکلون» یا کم میخورد، که در آخرت باید سیر بخورد، «فمالئون منها البطون»، یا با غذای دیگر جبران میکند، که در آخرت غذای دیگرش آب جوش است، «من الحمیم» و یا با بیمیلی میخورد، که در آن روز مثل شتر تشنه به آب رسیده میخورد. «شرب الهیم»
پیام ها
1- دوزخیان، از سختترین خطابهای تحقیرآمیز برخوردارند. «أیّها الضّالون المکذّبون»
2- اصحاب شمال، گمراهان هستند، «أیّها الضّالّون» که ما در هر نماز از خدا میخواهیم از آنان نباشیم. «و لا الضّالّین»
3- بدتر از گمراهی، تکذیب کردن است وگرنه بسیاری از گمراهان، توفیق هدایت مییابند. «الضالّون المکذّبون»
4- تمام تحقیرهای روانی و عذاب جسمانی، پذیرایی مقدّماتی اصحاب شمال است! پس پذیرایی اصلی چیست؟ «هذا نزلهم»
5 - خداوند عادل است و کیفرهای او عادلانه. همه سختیها نتیجه عملکرد خود انسان است و آن روز، روز کیفر و پاداش است. «یوم الدین»