آیه
وَ لَوْ قَاتَلَکُمُ الَّذِینَ کَفَرُواْ لَوَلَّوُاْ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا یَجِدُونَ وَلِیّاً وَ لَا نَصِیراً
ترجمه
و اگر کسانی که کفر ورزیدند با شما کارزار کنند، (توان مبارزه با شما را ندارند و) عقبنشینی و پشت کرده و آنگاه هیچ سرپرست و یاوری نخواهند یافت.
نکته ها
اگر این آیات را مربوط به ادامه ماجرای صلح حدیبیّه بدانیم، معنای آیه چنین میشود که صلح حدیبیّه بر اساس ناتوانی و ضعف رزمی شما نبود، بلکه به خاطر مصلحت نظام بود، شما در حدیبیّه نیز اگر دست به جنگ میزدید، پیروز بودید و دشمنانتان فرار میکردند.
در قیامت مشخص میشود که کافران هیچ ندارند و کسی ولایت و نصرت آنها را نمیپذیرد، اما در مقابل مؤمنان همه چیز دارند، گرچه در دنیا چیزی نداشتهاند.
امام حسینعلیه السلام در دعای عرفه به خداوند میگوید: «ماذا فَقَد مَن وَجدک و ماذا وَجد مَن فقدک» هر کس تو را دارد چه ندارد و هر کس تو را ندارد چه دارد؟
پیام ها
1- مسلمانانِ ضعیف، به عزّتی رسیدند که دشمنان، تاب درگیری با آنان را نداشتند. «ولو قاتلکم... لولّوا»
2- هر کس خدا ندارد، هیچ یاوری ندارد. «لا یجدون ولیاً ولا نصیرا»