تربیت
Tarbiat.Org

تفسیر نور جلد 9(دوره ده جلدی)
حاج شیخ محسن قرائتی

سوره 51. ذاریات آیه 20-23

آیه
وَ فِی الْأَرْضِ آیَاتٌ لِّلْمُوقِنِینَ
وَ فِی أَنفُسِکُمْ أَفَلَا تُبْصِرُونَ
وَفِی السَّمَآءِ رِزْقُکُمْ وَمَا تُوعَدُونَ‏
فَوَرَبِ‏ّ السَّمَآءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَآ أَنَّکُمْ تَنطِقُونَ‏
ترجمه
و در زمین برای اهل یقین، نشانه‏هایی است.
و در (آفرینش) خودتان (نیز نشانه‏هایی از قدرت، عظمت و حکمت الهی است.) پس چرا (به چشم بصیرت) نمی‏نگرید؟
و (تقدیر و تدبیر) رزق شما و آنچه وعده داده می‏شوید، در آسمان و عالم بالاست.
پس به پروردگار آسمان و زمین سوگند، این سخن ما حق است همچنان که شما سخن می‏گویید. (همان طور که در سخن گفتن خود شک نمی‏کنید، در گفته‏های ما نیز شک نکنید.)
نکته ها
قرآن، شرط هدایت شدن و به یقین رسیدن از طریق آیات طبیعت و کتاب شریعت را، دلِ آماده می‏داند: «آیات للموقنین»، «لقوم یسمعون»** یونس، 67.***، «لقوم یتفکّرون»** رعد، 3.***، «لقوم یعقلون»**رعد، 4.***، «لکل صبّار شکور»**ابراهیم، 5.***، «لقوم یؤمنون»** نحل، 79.***، «لاولی النُهی»**طه، 128.***، «لآیات للمتوسّمین»** حجر، 75.***، «لآیات للعالِمین»**روم، 22.*** و «هدیً للمتّقین»**بقره، 2.***
در آفرینش زمین و انسان نکات بسیاری نهفته است از جمله:
حجم زمین، مساحت و عمق آن، کوه‏ها و دره‏ها، فاصله آن با خورشید و کرات دیگر، حرکات گوناگون زمین، معادن پیدا و ناپیدا، روئیدنی‏ها، آب‏های ذخیره شده، رنگ‏ها، سنگ‏ها، خاک‏ها، میوه‏ها، گیاهان، تصفیه کنندگی زمین، تأمین کننده تمام نیازهای ساکنان آن و دارا بودن مواد غذایی برای تغذیه همه حیوانات و انسان‏ها، که برای طالبان یقین نشانه‏های قدرت و حکمت خداوند است.
حالات مختلف بدن، از نطفه تا مراحل بعد، نشانه قدرت اوست. غرایز گوناگون انسان نشانه حکمت و علم او به نیازهای انسان است.
هماهنگی میان حواسّ بدن و عدم اصطکاک آنها با یکدیگر، نظام استخوان‏بندی و اعصاب، دستگاه تنفس، دستگاه گوارش، دستگاه بینایی و شنوایی، نظام دفاعی، همه و همه نشانه‏هایی از خداوند قادر متعال است.
حضرت علی‏علیه السلام می‏فرماید: خداوند تو را شنوا و بینا آفرید، هم شاد می‏شوی و هم غضبناک، هم گرسنگی را احساس می‏کنی و هم سیری را.** تفسیر نورالثقلین.***
مردم به خاطر ضعف ایمان به مقدّر بودن رزق، گرفتار گناه، سرقت، کم فروشی، حرص، بخل و انواع خلافکاری‏ها می‏شوند.
نزول رزق، با حساب و کتاب دقیق است، «عندنا خزائنه و ما ننزّله الاّ بقدر معلوم»**حجر، 21.*** اصل و سرچشمه نزد ماست و ما جز به مقدار معلوم، فرو نمی‏فرستیم.
آیه «فی السماء رزقکم و ما توعدون» را چند نوع می‏توان معنا کرد:
الف. مراد باران باشد که از آسمان نازل می‏شود و همچنین نور و ابر و باد و...
ب. مراد آن باشد که تقدیر امور زمینیان در آسمان‏هاست.
ج. رزق ابدی که بهشت است در آسمان‏هاست.
د. تحقق وعده‏های الهی (نزول رحمت یا عذاب) از سمت آسمان است.** تفسیر راهنما.***
«مثل ما انکم تنطقون» یعنی همان اندازه که سخن گفتن شما برایتان محسوس است و واقعیّت دارد، وعده‏های الهی نیز همین گونه است، پس در آنها شک نکنید.
پیام ها
1- نشانه‏های قدرت و حکمت الهی در زمین، همراه با پیشرفت علم و کشف اسرار طبیعت، روز به روز آشکارتر می‏شود. «و فی الارض آیات...»
2- آیات و نشانه‏های الهی در زمین، بسیار زیاد و قابل توجّه است. «و فی الارض آیات» (کلمه «آیات» جمع و نکره آمده که بیانگر تعدّد و عظمت است.)
3- خداشناسی، باید بر اساس یقین و بصیرت باشد. «و فی الارض آیات للموقنین»
4- تا روحیه باور در انسان نباشد، نعمت‏ها نشانه خداوند شمرده نمی‏شود. «آیات للموقنین»
5 - مطالعه طبیعت، راه تقویت ایمان و باور توحیدی است. «آیات للموقنین»
6- وجود انسان به قدری با عظمت است که خداوند آن را هم ردیف کره زمین قرار داده است. «فی الارض... فی أنفسکم»
7- خودشناسی، راه خداشناسی است. «آیات للموقنین... فی أنفسکم»
8 - مشکل اساسی کفّار و بی‏دینان، سطحی نگری آنان است و خداوند آنان را از این جهت مورد توبیخ قرار می‏دهد. «افلا تبصرون» (بصیرت، به معنای نگاه عمیق و دقیق است)
9- نگاهی که همراه با بصیرت نباشد، قابل توبیخ و سرزنش است. «أفلا تبصرون»
10- سرچشمه‏ی رزق، در آسمان است. (باران، نور، باد، ابر و هوا و...) «و فی السّماء رزقکم»
11- هرگونه خیر و برکت یا قهر و عذاب الهی، به عنوان پاداش یا کیفر از آسمان نازل می‏گردد. «فی السّماء... ما توعدون»
12- آسمان و زمین، تحت ربوبیّت و تدبیر الهی در مسیر کمال است. «فوربّ السّماء و الارض»
13- تأمین و تقدیر روزی زمینیان در آسمان‏ها، نمودی از ربوبیّت گسترده خداوند در آسمان و زمین است. «فوربّ السّماء و الارض»
14- قدرت نطق و سخن گفتن، از مواهب ویژه پروردگار به انسان است که خداوند برای حقیقی بودن سخن و وعده‏ی خود، به سخن گفتن بشر مثل می‏زند. «انه لحقّ مثل ما انکم تنطقون»