آیه
وَإِذَا تُتْلَی عَلَیْهِمْ آیَاتُنَا بَیِّنَاتٍ قَالَ الَّذِینَ کَفَرُواْ لِلْحَقِّ لَمَّا جَآءَهُمْ هَذَا سِحْرٌ مُّبِینٌ
ترجمه
و هرگاه آیات روشنگر ما بر آنان خوانده شود، کسانی که کفر ورزیدند، در باره حقی که برایشان آمده، گویند: این سحر آشکار است.
نکته ها
کلمه «مبین»، بیانگر تأثیر فوق العاده کلام و معجزات انبیاست، تا آنجا که مردم آن را همچون سحر و جادو میپندارند.
منکران، هنگام شنیدن آیات قرآن، گفتارها و برخوردهای گوناگونی داشتند، از جمله:
1. اینها را قبلاً شنیدهایم، اگر بخواهیم مثل آن را میگوییم. «اذا تتلی علیهم آیاتنا قالوا قد سمعنا و لو نشاء لقلنا مثل هذا»** انفال، 31. ***
2. آیاتی که بتها را نفی و طرد میکند، حذف یا تغییر بده تا قرآن را بپذیریم. «ائت بقرآن غیر هذا او بدّله»** یونس، 15. ***
3. مهم، ثروت و دارایی است نه چیز دیگر. «قال الّذین کفروا... ایّ الفریقین خیرٌ مقاماً»** مریم، 73. ***
4. متکبّرانه پشت میکردند. «قد کانت آیاتی تتلی علیکم و کنتم علی اعقابکم تنکصون»** مؤمنون، 66. ***
5. آن را تکذیب میکردند. «ألم تکن آیاتی تتلی علیکم فکنتم بها تکذّبون»** مؤمنون، 105. ***
6. خود را به کری و ناشنوایی میزدند. «اذا تتلی علیه آیاتنا ولّی مستکبراً کأن لم یسمعها»** لقمان، 7. ***
7. آن را افترا و بدعت میدانستند. «قالوا ما هذا الاّ رجل یرید ان یصدّکم عما کان یعبد آبائکم و قالوا ما هذا الاّ افک مفتری»** سبأ، 43.***
8. مخالفت و برخوردی بدون دلیل و تعصّبی غلط داشتند. «ما کان حجّتهم الا أن قالوا ائتوا بآبائنا»** جاثیه، 25.***
9. ادعا میکردند که آیات قرآن افسانه است و واقعیّت ندارد. «اذا تتلی علیه آیاتنا قال أساطیر الاولین»** قلم، 15.***
10. پیام و پیامبر خدا را، جادو و جادوگر مینامیدند. «قال الّذین کفروا للحقّ لمّا جائهم هذا سحر مبین» (احقاف، 7)
پیام ها
1- اگر روح لجاجت غالب شد، نشانههای روشن هم انکار میگردد. «و اذا تتلی علیهم آیاتنا بیّنات قال الّذین کفروا»
2- آیات قرآن کریم، روشن و روشنگر است. «آیاتنا بیّنات»
3- معجزات انبیا، برای تیرهدلان، غیر قابل باور، ولی جالب توجّه و غیر عادّی بود. «هذا سحر مبین»