آیه
إِنَّ الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَیُسَمُّونَ الْمَلَآئِکَةَ تَسْمِیَةَ الْأُنثَی
وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ إِن یَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا یُغْنِی مِنَ الْحَقِّ شَیْئاً
ترجمه
همانا کسانی که به آخرت ایمان ندارند، فرشتگان را به نام دختران نامگذاری میکنند.
در حالی که برای آنان (به این امر) هیچ علمی نیست، آنان جز گمان، از چیزی پیروی نمیکنند و قطعاً گمان، (انسان را) از حق بینیاز نمیکند.
نکته ها
هر امری که واقعاً علمی باشد، حق است و هر حقّی، مطابق علم واقعی است و هر دو به جای یکدیگر بکار میروند. قرآن به جای اینکه بفرماید: گمان، انسان را از علم بینیاز نمیکند، میفرماید: گمان، انسان را از حق بینیاز نمیکند، پس حق و علم یکی است. «انّ الظنّ لا یغنی من الحق شیئاً»
نام دختر نهادن بر فرشته، براساس باور باطلی بود که فرشتگان را دختران خدا میدانستند.
نقّاشانی که فرشتگان را به شکل دختر میکشند، رگههایی از رسومات جاهلی دارند، گرچه ناخودآگاه باشد.
پیام ها
1- هر کس در برابر دادگاه قیامت احساس مسئولیّت کند، هر حرفی نمیزند و به هر حدس و گمانی عقیده پیدا نمیکند. «لایؤمنون بالاخرة لیسمّون الملائکة»
2- نامگذاری را ساده نیانگارید. کسانی که نام ناروا بر دیگران میگذارند، مورد توبیخاند. «لیسمّون الملائکة تسمیة الانثی»
3- هر کس علم ندارد، ساکت باشد. «لیسمّون الملائکة... ما لهم به من علم»
4- هر کجا علم نبود، حدس و گمان جولان دارد. «ما لهم به من علم ان یتّبعون الاّ الظن»
5 - در امور اعتقادی، گمان کافی نیست. «انّ الظنّ لایغنی من الحق شیئاً»