آیه
وَلِلَّهِ مَا فِی السَّمَوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ لِیَجْزِیَ الَّذِینَ أَسَآئُواْ بِمَا عَمِلُواْ وَیَجْزِیَ الَّذِینَ أَحْسَنُواْ بِالْحُسْنَی
ترجمه
و برای اوست آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است تا کسانی را که بد انجام دادند کیفر بدهد و کسانی را که نیکی کردهاند، به بهترین وجه پاداش دهد.
نکته ها
در آیه قبل خواندیم که بعضی، از یاد خدا رویگردانند و جز دنیا فکر دیگری ندارند. این آیه میفرماید: اعراض از کسی که همه چیز از او و کیفر وپاداش به دست اوست، کمال بیخردی است، شما اگر طالب دنیا هم هستید، نباید از او اعراض کنید، زیرا که دنیا هم از اوست.
عظمت آسمانها از زمین بیشتر است، لذا در قرآن همواره «السّموات» مقدّم بر «الارض» آمده است.
پیام ها
1- کیفر و پاداش عادلانه، به علم و قدرت نیاز دارد. «للّه ما فی السّموات... لیجزی»
2- هستی، هدفدار است. «للّه ما فی السّموات... لیجزی...»
3- پاداش الهی، برتر از عمل نیک انسان است ولی کیفر، بیش از عملِ بد نیست. «الّذین اساءوا بما عملوا... الّذین أحسنوا بالحسنی»
4- سرنوشت انسان، به دست خود اوست. «بما عملوا... الّذین أحسنوا بالحسنی»