آیه
عَلَّمَهُ الْبَیَانَ
ترجمه
به او بیان آموخت.
نکته ها
حضرت علیعلیه السلام میفرماید: «لاتجعلنّ ذرب لسانک علی من انطقک و بلاغة قولک علی من سدّدک»**نهجالبلاغه، حکمت 411.*** تندی و تیزی زبانت را برای کسی که تو را سخن گفتن تعلیم داده قرار مده و بلاغت و زیبایی کلامت را به رخ کسی که گفتار تو را قاعدهمند و زیبا کرده، مکش.
قدرت بیان و سخن گفتن، هدیه الهی به انسان است و قرآن برای شیوه بیان دستوراتی داده است، از جمله:
مستدل و محکم باشد. «قولاً سدیداً»**نساء، آیه 9.***
پسندیده و به اندازه باشد. «قولاً معروفاً»**بقره، آیه 235 .***
نرم و مهربانانه باشد. «قولاً لیّناً»**طه، آیه 44.***
شیوا و رسا و واضح باشد. «قولاً بلیغاً»**نساء، 63.***
کریمانه و بزرگوارانه باشد. «قولاً کریماً»**اسراء، 23.***
زیبا، نیکو و مطلوب باشد. «قولوا للنّاس حسناً»**بقره، 83 .***
بهترینها گفته شود. «یقولوا الّتی هی احسن»**اسراء، 53 .***
حتّی مجادلات و گفتگوهای انتقادی، به بهترین وجه باشد. «جادلهم بالّتی هی احسن»**نحل، 125.***
پیام ها
1- علم، برترین کمالی است که خداوند به انسان عطا کرده است. «علّم... علّمه» (علم و تعلیم قبل و پس از خلقت انسان تکرار شده است)
2- زبان و لغت خاص مهم نیست، اصل قدرت بیان مهمّ است. «علّمه البیان»
3- زبان، وسیله بیان است، اصل بیان هدیه الهی است. «علّمه البیان»
4- پدر و مادر، قوّهی سخن گفتن را که خداوند در نهاد هر نوزادی نهفته است، آشکار میکنند و به فعلیّت میرسانند. «علّمه البیان»
5 - آفرینش انسان در میان دو تعلیم الهی قرار گرفته است. «علّم القرآن، خلق الانسان، علّمه البیان»
6- قدرت بیان، جلوهای از رحمت الهی است. «الرّحمن... علّمه البیان»
7- کسانی که توانایی سخن گفتن به چند زبان را دارند، هنر خود را از خدا بدانند. «علّمه البیان»
8 - علمی مورد ستایش است که بیان شود. «علّم القرآن... علّمه البیان»