آیه
وَلَقَدْ یَسَّرْنَا الْقُرْآنَ لِلذِّکْرِ فَهَلْ مِن مُّدَّکِرٍ
ترجمه
و همانا ما قرآن را برای تذکّر (و پندپذیری)، آسان ساختیم، پس آیا پندپذیری هست؟
نکته ها
قرآن از ابعاد گوناگونی آسان است، از جهتِ لفظ که تلاوت آن را آسان و در عین حال زیبا کرده است؛ محتوی که شامل داستان و مثالهای بسیاری است و همچنین مطابقت با فطرت بشری که پذیرش مطالب آن را آسان میکند.
این آیه در این سوره، چهار بار تکرار شده است: در آیات 17، 22، 32 و 40.
با اینکه قرآن آسان است، «یسّرنا القرآن» ولی مشابه آن را نمیتوان آورد، گرچه همه آفرینش دست به دست هم دهند. «لئن اجتمعت الانس والجن...»**اسراء، 88 .***
پیام ها
1- وظیفه هدایتگران، آسان گوئی است. «یسّرنا»
2- قرآن، آسان است ولی سست نیست. (در چند آیه قبل خواندیم که آیات قرآن «حکمة بالغة»، یعنی سخنان محکم و استوار است.) «یسّرنا القرآن»
3- رسالت قرآن بیدارگری است. «القرآن للذکر»
4- هر چه آسانتر بگوییم، مخاطب بیشتری خواهیم داشت. «یسّرنا... فهل من مدّکر»
5 - هم نسبت به آیات تکوینی باید متذکّر شد «ترکناها آیة فهل من مدّکر» و هم نسبت به آیات تشریعی. «یسّرنا القرآن للذکر فهل من مُدّکر»
6- هر کسی لیاقت بهرهگیری از قرآن را ندارد، بهره گرفتن مخصوص اهل ذکر است نه اهل غفلت. «فهل من مُدّکر»
7- همیشه وجود زمینهی مناسب، شرط پذیرش نیست. گاهی همهی شرایط فراهم است ولی انسان بهخاطر لجاجت و هوی پرستی متذکّر نمیشود. «فهل من مُدّکر»