آیه
یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِّن نَّارٍ وَنُحَاسٍ فَلَا تَنتَصِرَانِ
فَبِأَیِّ آلَاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ
ترجمه
آن روز شعلهای از آتش و مس گداخته بر شما فرومیریزد، پس نمیتوانید تقاضای یاری کنید.
پس کدام یک از نعمتهای پروردگارتان را انکار میکنید؟
نکته ها
«شواظ» به معنای شعلههای عظیم و سهمگین آتش است و «نحاس» به معنای مس مذابّ و گداخته.
قیامت در این آیات، بدین گونه تصویر شده است:
از یک سو خداوند با عنایت ویژه حسابرسی میکند. «سنفرغ لکم»
از سوی دیگر انسان هیچ راه فراری ندارد. «ان استطعتم ان تنفذوا... فانفذوا»
از سوی دیگر انواع عذاب از هر سوی فرو میریزد. «یرسل علیکم شواظ... و نحاس»
از سوی دیگر هیچکس نمیتواند کمک بگیرد. «فلاتنتصران»
آن کسکه از ارسال پیامبران سودی نبرده است، «یرسل رسولا»**شوری، 51 .*** و آن کس که از ارسال نعمتهای مادی بهره درستی نگرفته است، «یرسل السماء علیکم مدرارا»**هود، 52 .***، «یرسل الریاح بشرا»**نمل، 63 .*** چنین انسانی باید منتظر ارسال عذاب با مس گداخته باشد. «یرسل علیکما شواظ من نار و نحاس»
پیام ها
1- در قیامت، آتش و مس گداخته مانع فرار تکذیب کنندگان خواهد بود. «یرسل علیکما شواظ من نار و نحاس فلاتنتصران»
2- جن نیز با آنکه نژادش از آتش است، امّا مثل انسان از آتش آسیبپذیر است. «یرسل علیکما شواظ من نار»
3- آگاهی از عذابهای آینده، نعمتی است، زیرا باعث دوری از گناه میگردد. «فبایّ آلاء ربّکما تکذّبان»