عن الحسین بن علی عن أخیه الحسن قال رأیت أمی فاطمه (علیها السلام) قامت فی محرابها لیله جمعتها فلم تزل راکعه ساجده حتی اتضح عمود الصبح و سمعتها تدعو للمؤمنین و المؤمنات و تسمیهم و تکثر الدعاء لهم و لا تدعو لنفسها بشیء فقلت لها یا أماه لم لا تدعون لنفسک کما تدعون لغیرک فقالت یا بنی الجار ثم الدار؛(2585) امام حسن (علیه السلام) میفرماید: شبی مادرم حضرت فاطمه (علیها السلام) را در محراب مشاهده نمودم که ایستاده بود و تا صبح به عبادت مشغول بود. میشنیدم که مؤمنین و مؤمنات را دعا نموده و نام آنها را برده و برای آنها دعا مینمود و برای خود دعا نمیفرمود. گفتم: مادرم! برای چه برای خود همانگونه که برای دیگران دعا نمودی، دعا نکردی؟ حضرت فرمودند: ای پسرم! اول همسایه سپس خانه!