قد یعلم الله المعوقین منکم و القائلین لا خونهم هلم الینا و لا یأتون البأس الا قلیلا أشحة علیکم فاذا جاء الخوف رأیتهم ینظرون الیک تدور أعینهم کالذی یغشی علیه من الموت فاذا ذهب الخوف سلقوکم بألسنة حداد أشحة علی الخیر أولئک لم یؤمنوا فأحبط الله أعملهم و کان ذلک علی الله یسیرا؛(2205) خداوند کسانی که مردم را از جنگ باز میداشتند و کسانی را که به برادران خود میگفتند: بسوی ما بیایید (و خود را از معرکه بیرون کشید بخوبی میشناسد؛ و آنها (مردمی ضعیفند و) جز اندکی پیکار نمیکنند! آنها در همه چیز نسبت به شما بخیلند؛ و هنگامی که (لحظات) ترس (و بحرانی) پیش آید، میبینی آنچنان به تو نگاه میکنند، و چشمهایشان در حدقه میچرخد، که گویی میخواهند قالب تهی کنند! اما وقتی حالت خوف و ترس فرو نشست، زبانهای تندی و خشن خود را با انبوهی از خشم و عصبانیت بر شما میگشایند (و سهم خود را از غنایم مطالبه میکنند!) در حالی که در آن نیز حریص و بخیلند؛ آنها (هرگز) ایمان نیاوردهاند، از این رو خداوند اعمالشان را حبط و نابود کرد؛ و این کار بر خدا آسان است.