تربیت
Tarbiat.Org

گنجینه معارف‏ جلد 1
محمد رحمتی شهرضا

لباس فاخر

مرحوم وحید بهبهانی (رحمه الله)، یکی از علمای بزرگ شیعه و استاد بحر العلوم و میرزای قمی و کاشف الغطاء، بوده و از کسانی است که حوزه علمی و درسی او در کربلا، حوزه بسیار پر برکتی بوده است. ایشان دو پسر داشت، یکی به نام آقای محمد علی صاحب کتاب مقامع و دیگری به نام آقا محمد اسماعیل. روزی مرحوم وحید، مشاهده کرد که عروسش (زن آقا محمد اسماعیل) جامه‏ای عالی و فاخر پوشیده است. فوراً به پسرش اعتراض کرد و گفت: چرا برای زنت این جور لباس می‏خری؟ پسرش خیلی جواب روشنی داد، گفت: بنا به آیه شریفه قرآن که می‏فرماید:
قل من حرم زینة الله التی أخرج لعباده و الطیبات من الرزق قل هی للذین آمنوا فی الحیاة الدنیا خالصة یوم القیامة کذلک نفصل الآیات لقوم یعلمون؛(1822) بگو: چه کسی زینتهای الهی را که برای بندگان خود آفریده، و روزیهای پاکیزه را حرام کرده است؟! بگو: اینها در زندگی دنیا، برای کسانی است که ایمان آورده‏اند (اگر چه دیگران نیز با آنها مشارکت دارند ولی) در قیامت، خالص (برای مؤمنان) خواهد بود. این گونه آیات (خود) را برای کسانی که آگاهند، شرح می‏دهیم!
مگر این‏ها حرام است؟ لباس فاخر و زیبا را چه کسی حرام کرده است؟ مرحوم وحید (رحمه الله) گفت: پسرم! نمی‏گویم این‏ها حرام است، البته حلال است، من روی حساب دیگری می‏گویم. من مرجع تقلید و پیشوای این مردم هستم. در میان این مردم غنی هست، فقیر هست، متمکن و غیر متمکن هست، افرادی که بتوانند از این لباس‏های فاخر و فاخرتر بپوشند در جامعه وجود دارند. ولی طبقات زیادی هم هستند که آنها نمی‏توانند این جور لباس‏ها را بپوشند، لباس کرباسی می‏پوشند. ما که نمی‏توانیم این لباسی که خودمان می‏پوشیم برای مردم تهیه کنیم و نمی‏توانیم سطح زندگی آنان را با خودمان یکسان کنیم. ولی یک کار از ما ساخته است و آن هم همدردی کردن با آنهاست. آنها چشمشان به ماست. یک مرد فقیر وقتی که زنش از او لباس فاخر مطالبه می‏کند، یک مایه تسکین خاطر دارد، می‏گوید: گیرم، ما مثل ثروتمندها نبودیم، اما مثل خانه آقای وحید زندگی می‏کنیم، ببین زن یا عروس وحید، جوری لباس می‏پوشد که تو می‏پوشی. اما وای به حال آن وقتی که ما هم زندگی امان را مثل طبقه مرفه و ثروتمند بالا ببریم که این یگانه مایه تسلی خاطر و کمک روحی فقرا هم از دست می‏رود، من به این منظور می‏گویم ما باید زاهدانه زندگی کنیم که زهد ما همدردی با فقرا می‏باشد. روزی که دیگران توانستند لباس فاخر بپوشند ما هم لباس فاخر می‏پوشیم(1823).