علی بن ابراهیم عن أبیه عن ابن أبی عمیر عن عمرو بن أبی المقدام سمعت أبا عبدالله (علیه السلام) یقول خرجت أنا و أبی حتی اذا کنا بین القبر و النبر اذا هو بأناس من الشیعة فسلم علیهم ثم قال انی و الله لأحب ریاحکم و أرواحکم فأعینونی علی ذلک بورع و اجتهاد اعلموا أن و لا یتنا لا تنال الا بالورع و الاجتهاد؛(711) راوی میگوید از امام صادق (علیه السلام) شنیدم که میفرمود: من و پدرم (حضرت امام باقر (علیه السلام)) بیرون آمدیم و میان قبر و منبر رسیدیم، جمعی از شیعیان در آنجا بودند. پدرم بر آنها سلام کرد و آنها جواب دادند. آنگاه فرمود: به خدا من بوی شما و جان شما را دوست دارم، مرا در این حال با ورع و کوشش (در عمل) یاری کنید و بدانید که ولایت ما شامل حال کسی نمیشود، مگر با پارسایی و کوشش (در عمل).