شخصی بر امام صادق (علیه السلام) وارد شد و عرض کرد: مقداری به من (پول) قرض عنایت کنید تا وقت استطاعت، قرض شما را ادا کنم. امام فرمود: آیا کشت و زراعتی داری که هنگام برداشت حاصل، قرضت را ادا کنی؟ عرض کرد: نه به خدا قسم. فرمود: آیا تجارت و بازرگانی داری که هنگام فروش، قرضت را اداکنی؟ عرض کرد: نه به خدا قسم. فرمود: آیا مال و ملکی داری که بفروشی و قرضت را اداکنی؟ عرض کرد: نه به خدا قسم. فرمود: اینک تو از کسانی هستی که خداوند برای تو در مال و ثروت ما حق قرار داده است.
آن گاه دستور داد کیسهای را که در آن پول بود، آوردند. امام دست در آن کرد و مشتی پول بیرون آورد و به او داد. بعد فرمود: از خدا بترس و اسراف مکن. سخت گیر مباش و میانه رو باش! زیاده روی و تبذیر، هر آینه اسراف است که خداوند فرمود: زباده روی نکنید.(263)