قال الذی عنده علم من الکتب أنا ءاتیک به قبل أن یرتد الیک طرفک فلما رءاه مستقراً عنده قال هذا من فضل ربی لیبلونی ءأشکر أم أکفر و من شکر فانما یشکر لنفسه و من کفر فان ربی غنی کریم؛(1912) (اما) کسی که دانشی از کتاب (آسمانی) داشت گفت: پیش از آنکه چشم بر هم زنی، آن را نزد تو خواهم آورد! و هنگامی که (سلیمان) آن (تخت) را نزد خود ثابت و پابرجا دید گفت: این از فضل پروردگار من است، تا مرا آزمایش کند که آیا شکر او را بجا میآورم یا کفران میکنم؟! و هر کس شکر کند، به نفع خود شکر میکند؛ و هر کس کفران نماید (بزیان خویش نموده است، که) پروردگار من، غنی و کریم است!